Dat woord komt steeds bij mij op als ik terugkijk naar de afgelopen periode. Durven ze (de coalitiepartijen) nog wel in de spiegel te kijken, nadat ze hoofdelijk voor de bezuinigingen in deze vorm hebben gestemd. Ook door leden van de coalitie, waarvan tijdens de hoorzitting duidelijk werd, dat ze deze bezuinigingen niet wilde. En de coalitiepartijen die menen sociaal te zijn en voor plaatselijke versterking zijn. Dit is toch gewoon kiezersbedrog, in je partijprogramma A zetten en B doen!
Maar ook in de spiegel kijken ter bezinning heb ik hier gemist. Het plan moest en zou er hoe dan ook doorheen gedrukt worden. Het niet meer kunnen of willen luisteren naar argumenten en andere betere voorstellen.De schijnvertoning van de hoorzitting, het standpunt lag al lang vast. De blikken van respectloosheid van enkele leden van college en raad, hier had ook een spiegel goed van pas gekomen. Om te zien hoe hun minachtende blikken waren naar de mensen die inspraken en vaak met goede ideeën en argumenten kwamen. De wetenschappelijke onderzoeken werden ook niet ingezien of overleg gepleegd met buurgemeenten. Hoe belangrijk muziek is voor de mens en hoe belangrijk de bibliotheek voor jeugd en laaggeletterden, werd gewoon terzijde geschoven. Narcissus is er niets bij.
Ik zou niet meer in de spiegel durven kijken en durven zeggen: yes, goed gedaan, zoals college en coalitie doet.Er wordt niet meer gekeken langs eigen spiegelbeeld. Ik vind het diep triest. Wat moet dat worden in de toekomst als er zo blind gestaard wordt naar het eigen spiegelbeeld?
Wij van GroenLinks kunnen gelukkig nog wel in de spiegel kijken. Wij hebben er alles aan gedaan om deze bezuinigingen niet op deze wijze door te laten gaan. En ook omdat we wel naar het spiegelbeeld van anderen en de Heemskerkers hebben gekeken. En daarin niet alleen Eurotekens te zien, maar ook een mens. En dat zullen we blijven doen.
Jacqueline Brethouwer