Kristina stelde een kritische vraag over de vermeende incidenten met kolen die vanaf de dekluiken de Noordzee in werden geloosd en dit met toestemming/betaling van Tata medewerkers gebeurd zou zijn. Haar zorg was vooral dat medewerkers regels en interne gedragscodes omlopen en anderen dit moeten geweten/gezien hebben en blijkbaar verzwegen. Hoe wilde Hans van den Berg ervoor zorgen dat de bewustwording van de medewerkers zodanig gaat veranderen dat het melden van incidenten als norm gezien en geleefd gaat worden. Hij antwoordde dat dit inderdaad belangrijk is, en dat een extern bureau opdracht heeft gekregen om deze vermeende incidenten te onderzoeken. Het bedrijf al is jaren bezig is om veiligheid op 1 te zetten – een trein rijdt niet als niet aan alle veiligheidsvoorwaarden is voldaan is. En het milieu moet op hetzelfde niveau getild worden.
Uitgedost met veiligheidsbrillen, helmen, mondkapjes, gehoorbescherming en beschermende jassen ging het hele gezelschap op pad voor een rondrit over het terrein. Afwisselend werd verteld waarmee ze allemaal bezig zijn, wat er in de afgelopen jaren gedaan is, en welke maatregelen er nog genomen gaan worden.
Bij de Dompel Verzinklijn 3 (DVL3) mocht het hele gezelschap uitstappen om met eigen ogen en oren te ervaren hoe het proces in elkaar zit en welke processen erbij komen kijken en de omvang van de machines.
Ook werd er stil gestaan bij hun plannen en tegen welke muren ze oplopen om het verduurzamen voor elkaar te krijgen. Tijdens een gezamenlijke lunch konden nog aanvullende vragen gesteld worden aan verschillende medewerkers van Tata Steel. Al met al was het zeer leerzame en interessante bijeenkomst. Waarbij duidelijk werd dat Tata Steel de weg naar duurzaamheid is ingeslagen, maar dat deze weg nog lang is.